کد مطلب:312318 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:217

تأثیر علم بر عمل
دانایی ها و دانش های انسان، زمینه ساز اعمال اوست. در بین سلسله علل و عوامل تحقق یك پدیده، اندوخته های علمی و مجموعه ی اندیشه های پدید آورنده ی آن از اركان اصلی انجام آن پدیده است.



[ صفحه 176]



در روایتی از امیرمؤمنان (ع) عمل، ثمره و نتیجه ی علم [1] شمرده شده است و عبادت، [2] اخلاص عمل، [3] و برخی دیگر از صفات پسندیده، از نتایج علوم ارزشمند خوانده شده است. از این رو برترین علوم، پاك ترین و مقدس ترین تأثیرات را بر اعمال آدمی خواهد نهاد.

امام صادق (ع) اندیشناكی از خدا و زهد را دو نتیجه ی بارز علم به خداوند بیان فرموده است:

ان اعلم الناس بالله اخوفهم لله و اخوفهم له اعلمهم به و اعلمهم به ازهدهم فیها [4] .

داناترین مردم به خدا بیمناك ترین آنان از اوست، و بیمناك ترین مردم از او داناترین مردم به او و داناترین مردم به او زاهدترین آنان در دنیاست.

عباس (ع) در كلام پیامبر (ص) از كسانی است كه مانند آنان در معرفت خدا بر این كره ی خاك وجود ندارد. آن ها از این علم برتر، كامل ترین درجه ی آن را حایزند. تأثیر این شرافت الهی - علم توحید - به پشتوانه ی آن آمیزه ی شگفت انگیز خدایی (محبت امام حسین (ع)) آن چنان است كه از ابوالفضایل عباس بن علی (ع) و هم رزمان او شایسته ترین یاران و یاوران را برای حسین (ع) به وجود آورده است.


[1] غررالحكم و دررالحكم، ص 45.

[2] ميزان الحكمة، ج 6، ص 499.

[3] همان.

[4] بحارالانوار، ج 2، ص 27.